ՅԱԿՈԲ ԱՒԵՏԻՔԵԱՆ
Հանրապետութեան նախագահը լռում է, նրա պահանջով կամ թելադրութեամբ լռում են միւսները՝ ԱԺ նախագահ, նախարարներ, անգամ ոստիկանապետը, որի սպան զոհուել է, ենթականերից ոմանք՝ վիրաւորուել: Լռում է գլխավոր դատախազը, որի յոխորտացող ինքնավստահութիւնը այժմ փուչիկի տպաւորութիւն է թողնում: Լռում է Ազգային Անվտանգութեան Ծառայութեան պետը, երբ ներքին անվտանգութիւնն է վտանգուած: Լռում են Հանրապետական Կուսակցութեան անդամները, նոյնիսկ նրանցից ամենապերճախօսներն ու շատախօսները: Լռում է Հ. Յ. Դաշնակցութիւնը, բացառութեամբ նրա մի քանի ներկայացուցիչների. երեւի արդէն զղջացել են կոալիցիա մտնելու համար:
Չունե՞ն ասելիք: Անշո՛ւշտ ունեն: Պարզապես չունեն քաջութիւն ողջ ճշմարտութիւնն ասելու, խոստովանելու, ստեղծուած վիճակի համար իրենց մեղքի բաժինն ընդունելու: Իրականում նրանք արդէն 5 օր երկխօսութեան մէջ են, բայց միայն ոստիկանների եւ անվտանգութեան աշխատակիցների միջոցով, Խորենացու փողոցի վրայ եւ շուրջը, ոստիկանութեան շէնքը գրաւման տակ պահող զինեալների ու նրանց համակիրների, նոյն ոստիկաններին քարկոծողների հետ: Իւրօրինա՜կ երկխօսութիւն մահակներով, վահաններով ու քարերով: Սակայն նրանք՝ իշխանութիւնները, ոչինչ չեն ասում հասարակ քաղաքացիներին, լուռ ու մտահոգ մեծամասնութեանը, որ արդէն տեւական ժամանակ բացատրութիւնների է սպասում, առաջին հերթին՝ անարիւն լուծումների:
Նրանք, այսինքն
իշխանաւորները, ոչինչ չեն կարողանում ասել այն բազմութիւններին, որոնք
տարիներով այս եւ նախորդ իշխանութիւնների կողմից խաբուել են, կեղեքուել,
ստորացուել եւ արհամարհուել, որոնց ստիպել են 5 կամ 10 հազար դրամի
ընտրակաշառքի դիմաց իրենց քաղաքացիական իրաւունքները զիջել պատահական
մարդկանց, «լավ տղերք»ի, կարիերիստների, «փայ մտնողներ»ի, կեղեքիչների:
Ազգաբնակչութեանը ի՞նչ ասեն նրան յուսալքութեան մատնողները, ժողովրդի մէջ
սարսափելի ատելութիւն, անհանդուրժողականութիւն սերմանողները:
Իրօք,
այս պահին իսկական սով է առաջնորդների, վստահելի, ճշմարտախօս, իմաստուն
լիդերների: Փոխարէնը ասպարէզը բաց է թողնուել բոլոր տեսակի նոր
պատեհապաշտների, արկածախնդիրների առջեւ: Դուռը բաց է թողնուել, լայնօրէ՛ն,
սադրիչների, արտաքին թշնամիների առջեւ:
Լռութիւնը այս պահին ոսկի չէ, թիթե՛ղ անգամ չէ: Պետակա՜ն լռութիւնը:
Ո՞վ
է լինելու այն մարդը, որ կը խախտի այդ լռութիւնը, կը խոստովանի այս եւ նախորդ
իշխանութիւնների մեղքերը, առաջին հերթին՝ սեփական մեղքերը: Ո՞վ է լինելու
այն մարդը, որ վերջ կը տայ այս ատելութեանը, փոխադարձ անհանդուրժողութեանը:
Ո՞վ է յոյս տալու այս ժողովրդին, սթափութեան եւ լաւատեսութեան մղելու
նրան: Եւ առաջին հերթին՝ ո՞վ է արդարօրէն եւ առանց յաւելեալ արեան
հանգուցալուծելու մեր ժողովրդի ամենասթափ մտածողի՝ Պատմահօր փողոցի վրայ
ծաւալուող դէպքերը:
No comments:
Post a Comment