Ոչ եւս է պատմաբան Լաւրենտի Բարսեղեանը

Վ. Մ.

 

Ցաւով իմացանք, որ 77 տարեկան հասակին, Դեկտեմբեր 6, 2014ին մահացած է Հայոց ցեղասպանութեան թանգարան-ինստիտուտի հիմնադիր տնօրէն, պատմական գիտութիւններու դոկտոր Լաւրենտի Բարսեղեանը՝ ուղեղային կաթուածի հետեւանքով 20 օր մահաքունի մէջ մնալէ ետք։ 

Մեր վաղեմի բարեկամը, որուն հետ աւելի քան 25 տարուան ծանօթութիւն ունէինք, ծնած էր 1937ին, Երեւանի մէջ։ 1959ին աւարտած էր Երեւանի պետական համալսարանը։ Իր սկզբնական մասնագիտութիւնը եղած էր հայ ժողովուրդի հնագոյն պատմութիւնը։ 1968-1972ին ղեկավարած էր Էրեբունի ամրոցի, Գառնիի տաճարի, Յովհաննէս Թումանեանի տուն-թանգարանի (Դսեղ) վերականգնումի աշխատանքները։ 1970ական թուականներուն անցած էր մշակութային կազմակերպչական աշխատանքի, ուր աւելի քան 40ամեայ վաստակը մը պիտի ամբարէր։ Այսպէս, 1973-1978ին Հայաստանի Մշակոյթի նախարարութեան մշակութա-լուսաւորչական հիմնարկներու վարչութեան պետ, 1978-1985ին` Հայաստանի ազգագրության պետական թանգարանի տնօրէն (Սարդարապատ), 1984-1985ին՝ Հայաստանի պատմության պետական թանգարանի տնօրեն, 1988-1991ին՝ Հայաստանի Նախարարներու Խորհուրդին առընթեր պատմութեան եւ մշակոյթի յուշարձաններու պահպանութեան եւ օգտագործման գլխաւոր վարչութեան պետ, 1992-1995ին՝ Գիտութիւններու Ազգային Ակադեմիայի նախագահի ընդհանուր հարցերի գծով տեղակալը, 1995-2006ին՝ Հայոց ցեղասպանութեան թանգարան-ինստիտուտի տնօրէնը։

Լաւրենտի Բարսեղեանի աշխատութիւնները՝ հինգ գիրքեր եւ զանազան յօդուածներ, կը վերաբերին հայ ժողովուրդի ծագման ու կազմաւորման հարցերուն եւ հայոց ցեղասպանութեան։ Ան մինչեւ կեանքին վերջաւորութիւնը Խաչատուր Աբովեանի անուան Մանկավարժական համալսարանի թանգարանագիտութեան ամպիոնի վարիչն էր։ Ստացած էր Խորհրդային Միութեան Նախարարներու Խորհուրդին եւ Հայաստանի Հանրապետութեան պետական մրցանակները։ 

Յարգանք իր յիշատակին։